پلها بهعنوان سازههای مهمی در شریانهای حیاتی مطرح هستند. در زلزلههای اخیر لزوم تقویت و بهسازی سازه انواع پلها بهعنوان حقیقت غیرقابل انکاری نمایان شده است. در ایران و در دهههای اخیر، جامعه مهندسی سعی کرده است خود را با آییننامههای روز دنیا انطباق دهد. در دهه 70 و اوایل دهه 80، رفتار پلها تحت بارهای ثقلی نسبت به رفتار لرزهای آنها در ایران بیشتر مورد توجه بوده است. بسیاری از پلهای موجود که تحت سرویسدهی هستند، فاقد استانداردهای اجرایی مناسب جهت حفظ عملکرد تحت زلزله میباشند. به همین جهت، در این مقاله، بهطور مشخص بر روی ارزیابی رفتار قاب بتنی پلهای متداول بزرگراهی در ایران توجه شده است. دو نوع قاب بتنی با جزئیات موجود براساس میانگین چند پل دارای شرایط زمانی طراحی و ساخت مشابه و دارای تعداد پایههای متفاوت تحت بارگذاری جانبی بررسی شده و در ادامه رفتار اتصالات زانویی و میانی بهطور گامبهگام مقایسه گردیده است. ارزیابی عملکرد این قابها لزوم بهسازی لرزهای را برای نزدیک شدن به مودهای خرابی مطلوب نشان داده و روند خسارات و سطوح عملکردی اجرا نشان از مکانیزم خرابی نامناسب داده است. همچنین مقادیر کمی شاخصهای خسارت بهصورت تفکیکی مورد بررسی قرار گرفته است که میتواند در مطالعات بعدی مورد استفاده قرارگیرد.